انجمن هنرمندان نقاش ایران در تاریخ 13 /10 /1377 به صورت نهادی قانونی رسمیت یافت. در واقع کوشش برای تشکیل انجمن از نیمه دوم سال 1376 آغاز شده بود؛ به این صورت که موزه هنرهای معاصر تهران در روزهای 20/ 7 /1376 و 13 /8 /1386 از حدود 30 نفر از هنرمندان و اساتید هنر دعوت به عمل آورد تا در برگزاری چهارمین دوسالانه نقاشی ایران مشارکت داشته باشند.
در گردهمایی نخست (روز 20 /7 /1376) به اتفاق آراء تصمیم گرفته شد از طرف خود هنرمندان و با مساعدت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکل هنری مستقل برپا شود.
در پی آن در دومین نشست (روز 13 / 8 / 1376) با موافقت حاضرین 7 نفر به اسامی فیروزه گل محمدی و پرویز کلانتری، غلامحسین نامی، محمد احصایی، نصرت اله مسلمیان، ناصر پلنگی، و حبیب الله صادقی انتخاب شدند تا درباره تشکیل انجمن تصمیم بگیرند و نیز جمع بیشتری از هنرمندان نقاش و مجسمه ساز را برای انتخاب اعضای هیئت موسس به یک جلسه عمومی دعوت کنند.
در روز 15/9/76 جلسه با حضور 113 نفر از نقاشان و مجسمه سازان در تالار اجتماعات موزه هنرهای معاصر تهران تشکیل شد. دستور جلسه فوق انتخاب نام انجمن و انتخاب هیئت موسس بود که بعد از گفت و گوهای فراوان سرانجام با اکثریت آراء نام" انجمن نقاشان و مجسمه سازان ایران" انتخاب شد.
بعد از انتخاب نام انجمن برای انتخاب اعضای هیئت موسس انجمن نقاشان و مجسمه سازان رآی گیری به عمل آمد که به ترتیب روئین پاکباز، غلامحسین نامی، محمد احصایی، حسین خسروجردی، پرویز کلانتری، نصرت اله مسلمیان و محمدباقر ضیائی به عنوان اعضای هیئت موسس انجمن نقاشان و مجسمه سازان برگزیده شدند.
هیئت موسس بر اساس وظایف محوله با برگزاری جلسات پی در پی در تدوین اساسنامه انجمن کوشید ضمن این که در طی این مدت مجسمهسازان از ایجاد انجمن مشترک با نقاشان منصرف شدند و به صورت مستقل اقدام به تشکیل انجمن مجسمه سازان کردند. در نتیجه واژه مجسمه سازان از نام انجمن حذف شد و فاطمه امدادیان نیز از ترکیب هیئت موسس کنار رفت.
هیئت موسس ظرف حدود 10 ماه بر پایه قوانین کشور و ضوابط حاکم بر تاسیس موسسات و مراکز فرهنگی هنری اساسنامه انجممن را تدوین و به دبیرخانه هیئت رسیدگی به امور مراکز فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تسلیم کرد. به این ترتیب وظیفه هیئت موسس قانوناً به پایان رسید سپس با تبدیل هیئت موسس به هیئت مدیره موقت اقدامات لازم جهت اخذ مجوز تشکیل انجمن و ثبت آن انجام گرفت.
پس از رسمیت یافتن "انجمن هنرمندان نقاش ایران" هیئت موسس با ارسال نامه و یک نسخه از اساسنامه از بیش از 90 نفر از استادان و هنرمندان تهران و شهرستانها برای حضور در جلسه مشورتی دعوت به عمل آورد. در جلسه فوق بعد از گزارش هیئت مدیره موقت از حاضران دعوت شد تا در صورت تمایل برگه درخواست عضویت انجمن را کتباً امضا کنند.
در این جلسه که در تاریخ 19/3/78 در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد، غلامحسین نامی رئیس، روئین پاکباز نائب رئیس، نصرت اله مسلمیان، حسین خسروجردی دبیر و ایرج زند به عنوان اعضای اصلی و آقای سروژ بارسقیان و منیژه میرعمادی به عنوان اعضای علی البدل هیئت مدیره برای مدت سه سال برگزیده شدند. همچنین رضا بانگیز به سمت بازرس اصلی و علی فرامرزی در مقام بازرس علی البدل انجمن برای مدت یک سال انتخاب شدند. بر این اساس می توان گفت از تاریخ 19 /3 /1378 انجمن هنرمندان نقاش ایران در مقام یک نهاد قانونی پا به عرصه فعالیتهای فرهنگی نهاده است. طبق اساسنامه هر هنرمندی با برگزاری یک نمایشگاه در یکی از نگارخانه های معتبر و با داشتن حداقل مدرک لیسانس در زمینه هنر همراه با پنج اثر نقاشی می تواند تقاضای عضویت در انجمن داشته باشد.
اهداف و وظایف قید شده در اساسنامه انجمن توسط هفت کمیته سازمان دهی و هدایت می شود: کمیته آموزش، کمیته انتشارات، کمیته برگزاری نمایشگاه ها، کمیته پژوهش، کمیته پذیرش اعضا، کمیته رفاه و کمیته کارشناسی و ارزیابی هنری.
معصومه مظفری و منیژه صحی اعضای هیات مدیره انجمن نقاشان
انجمنی که هنوز ثبت هم نشده است
انجمن هنرمندان نقاش ایران که همیشه به خاطر چند دستگی شهره خاص و عام بوده بار دیگر نشان داد که نمیتواند محفلی برای هنرمندانی باشد که معمولا به خاطر روابط و زوایای پنهان این هنر و دستهای پشت پرده آن که به اقتصاد و مافیای هنرهای تجسمی ربط پیدا میکند نمیتوانند در کنار هم قرار بگیرند.
انجمنی که امروزه حتی نمیتواند رسمیت کامل داشته باشد زیرا هنوز نتوانسته مجمع خود را به ثبت در اداره تبت شرکتها برساند .
مظفری، مدیر انجمن از مشکلات ثبت نشدن حقوقي انتخابات هيات مديره جديد انجمن نقاشان در گفتوگو با مشرق بيان کرد: پاره اي مشکلات در اين زمينه بوجود آمده است که اين مشکل همه انجمن هاي ديگر نيز هست و صرفاً به دوکلمه «مجمع عادي به طور فوق العاده» که در دعوت نامه اعضاي انجمن براي حضور در انتخابات دوره ششم اشاره نشده است، ايراد گرفته شده است و اعلام کردهاند که بايد انتخابات را دوباره برگزار کنيد و با توجه به کثرت برنامه هاي هنري در پايان سال و حجم زياد برنامه هاي خانه هنرمندان، فکر مي کنم بايد در سال آينده اين انتخابات را دوباره برگزار کنيم.
هرچند مظفری سعی دارد که این مشکل را ساده نشان دهد ولی همین سادگی باعث شده که این انجمن هنوز رسمی نباشد. انجمنی که رسمی نیست ولی قبل از عید نمایشگاه فروشی در خانه هنرمندان برگزار کرد و توانست نزدیک به 400 میلیون تومان هم فروش داشته باشد که سهم 15 تا 30 درصدی نیز برای خود بردارد.
همین پول و تزریقش به انجمن باعث شد که کمی اختلافات بالا بگیرد و منیژه صحی که از هیات مدیره انجمن نیز هست دیگر در جلسات حضور نیابد که برخی شنیدهها حاکی ازاین است که سهمخواهی برخی اعضای هیات مدیره این انجمن باعث شده که جلسات این انجمن برگزار نشود و انجمنی که با خون دل بزرگان این هنر به اینجا برسد که حتی دو هنرمند هم در کنار هم نتوانند با اعتماد به هم بنشینند.
هنوز مشخص نیست کسانی که مدیرت انجمن را برعهده دارند و حتی حق امضا بر روی اسناد مالی و چکهای بانکی را ندارند چگونه وظیفه استردداد پول به هنرمندانی که در فروش این انجمن حضور داشتند را برعهده گرفتند و چگونه و با چه ساز و کاری این مهم انجام دشه است؟
مجید احمدی